Όταν ο μαυροπίνακας είναι χαρακωμένος και μόλις διακρίνονται τα σημάδια επάνω του… η σόμπα στη μέση της «αίθουσας» προσπαθεί να δώσει λίγο ζεστασιά στα μικρά παιδιά.
Όταν στα θρανία δεν κάθονταν δυο-δυο ή τρεις-τρεις, αλλά έξι και πάνω!! Ιδιαίτερη προσοχή δώστε στο βλέμμα του δασκάλου και στα σταυρωμένα χέρια των παιδιών (1952).
Τα παπούτσια βέβαια ήταν πολυτέλεια…
Κάτι ανάλογο και στα κοpιτσάκια… και βέβαια που βιβλία… Ένα βιβλίο για δύο άτομα! (Δημοτικό Σχολείο Καναλίων Βόλου – 1949)
Εδώ δεν υπάρχει ούτε καν αίθουσα! Το μάθημα έξω, ο να πίνακας φαίνεται μόνο σε λίγους και αυτό με πολύ δυσκολία… (Δημοτικό Σχολείο Ηπείρου 1950)
Όταν πολυτέλεια ήταν ακόμα και τα θρανία, τα παιδιά γονατισμένα συμμετέχουν στο μάθημα!!
Τα παιδιά ντυμένα πιο προσεγμένα όταν κυριαρχούσε η προπαγάνδα της βασίλισσας Φρειδερίκης περί προσεγμένων παιδιών και σχολείων (Παιδόπολις – Αγ. Ελευθερίου – 1953).
Υποστολή σημαίας σε παιδόπολη τη δεκαετία του 1950.
Δημοτικό σχολείο στο Βαρδάρη Θεσσαλονίκης (1930). Καμιά 60αριά παιδιά με μόνο μία δασκάλα!!!
Ελληνικό Σχολείο Αρρένων Πύλου (1930). Όταν η τραγιάσκα επιβάλλονταν για τα αγόρια…
5ο Γυμνάσιο Θηλέων Θεσσαλονίκης. Η ποδιά απαραίτητη στις μαθήτριες, το ίδιο και ο γιακάς.
Πιο πρόσφατη φωτογραφία με την ποδιά όμως ακόμα υποχρεωτική.
E-Mail: www.enallaktika.gr@gmail.com